Credit Risk

Credit Risk: betekenis, voorbeelden en beheersing

Credit Risk, ofwel kredietrisico, is het risico dat een tegenpartij (debiteur, kredietnemer of emittent) niet in staat is om rente of aflossing op een lening of obligatie te voldoen. Dit kan leiden tot verliezen voor banken, verzekeraars, pensioenfondsen en andere investeerders. Credit Risk vormt daarmee een kernonderdeel van risicomanagement in de financiële sector.

Wat valt onder Credit Risk?

Credit Risk kent meerdere verschijningsvormen:

• Default risk – het risico dat een lening of obligatie niet (volledig) wordt terugbetaald.
• Downgrade risk – waardedaling van een obligatie door een lagere kredietwaardigheid (ratingverlaging).
• Concentratierisico – te grote blootstelling aan één debiteur, sector of regio.
• Counterparty risk – risico dat een contractpartij bij derivaten of handelsposities zijn verplichtingen niet nakomt.

Hoe beheers je Credit Risk?

Effectief beheer van Credit Risk vraagt om zowel analyse vooraf als continue monitoring. Enkele veelgebruikte methoden zijn:

• Kredietbeoordeling (credit rating, credit scoring) om de kredietwaardigheid van een partij in te schatten.
• Diversificatie van de portefeuille om concentratierisico te verminderen.
• Gebruik van zekerheden en onderpand om mogelijke verliezen te beperken.
• Credit Default Swaps (CDS) en andere derivaten als instrumenten om kredietrisico te hedgen.
• Stress testing om te toetsen hoe de portefeuille presteert onder economische stressscenario’s.

Waarom is Credit Risk belangrijk?

Onvoldoende beheer van kredietrisico kan leiden tot grote verliezen en zelfs systeemrisico’s, zoals bleek tijdens de financiële crisis van 2008. Voor toezichthouders en regelgevers (bijvoorbeeld onder Basel III en Solvency II) is Credit Risk daarom een belangrijk aandachtsgebied. Goed risicobeheer draagt bij aan de stabiliteit van de financiële markten en beschermt zowel investeerders als klanten.